കയറ്റത്തിനു ശേഷം
ഇറക്കമെന്നതൊരു
പ്രതീക്ഷയാണ്...!
കയറി മടുത്തവന്റെ
കനല്പാതയിലെ
വിറയാര്ന്ന
ഹൃദയത്തുടിപ്പുകള്ക്കിടയിലെ
മഞ്ഞുകണം....!
കാലം കട്ടെടുത്തെന്ന്
ആശ്വസിക്കുമെങ്കിലും
ആശാവള്ളിയില്
ഹരിതകം തേടുന്നതിന്റെ
കുഞ്ഞുപിടച്ചില്.
വേരുകള്
ആഴ്ന്നുപോകുംതോറും
മുറിച്ചുമാറ്റപ്പെടുന്ന
ശിഖരങ്ങളില്
നോവിന്റെ ശേഷിപ്പുകള്.
മരങ്ങള്
മൂപ്പെത്തുംതോറും
വിത്തില്നിന്നല്ലെങ്കില്
വേരില് മുളപൊട്ടുന്ന
പുതുജീവനുകള്.
കയറ്റത്തിന്
ഇറക്കമുണ്ട്, പക്ഷേ
ഉയരത്തിലെത്തും തോറും
തലകറങ്ങുന്ന
കാഴ്ചകള്...
കിതച്ചും ചുമച്ചും
നിരങ്ങിയുമവസാനം
കൊടുങ്കാട്ടിലകപ്പെടുന്ന
ചിന്തകള്..!
തിളച്ചുമറിയുന്ന
ജീവിതത്തിലേക്ക്
തലകുത്തി വീഴുമ്പോള്
കണ്ണീരിനു പകരം
പെയ്തൊഴിയാത്ത
പൊട്ടിച്ചിരികള്...!
തീക്ഷ്ണാനുഭവങ്ങളെ
ഊരിയെടുക്കാനാവാത്ത
ജല്പനങ്ങള്...!
കയറ്റത്തിന്
ഇറക്കമുണ്ട്, പക്ഷേ
കാടുകയറുന്ന ചിന്തകള്
ഇറങ്ങിയാലും കറങ്ങിയാലും
പിന്നെ
ആ പഴയ നാമം..;
ഭ്രാന്ത്...!