ഒരു കണ്ണ്
എപ്പോഴുമവളുടെ
മേലുണ്ടായിരുന്നു
വീട്ടില് ഉമ്മയുടെ
റോഡില് ഉപ്പയുടെ
അങ്ങാടിയില് ആങ്ങളയുടെ
സ്കൂളില് ടീച്ചറുടെ
ഹോസ്റ്റലില് വാര്ഡന്റെ
കോളെജില് സതീര്ഥ്യരുടെ
പിന്നെ സദാചാര പോലീസിന്റെയും.
എന്നിട്ടുമവളെ കാത്തത്
അവളുടെ തന്നെ
കണ്ണായിരുന്നു,
ലോകനാഥന്റെ
കാഴ്ചയെ കുറിച്ചുള്ള
അകക്കണ്ണ്.
വാര്ത്ത
ചൂടന് വാര്ത്തയാല്
ചൂടപ്പം പോലെ
ചുട്ടുപഴുത്ത ദണ്ഡുകള്
ഒന്നൊന്നായി വിറ്റഴിഞ്ഞു.......
പത്രമേ....നിന്റെ ഭാഗ്യം...
അന്തരം
അന്ന്, എന്നില്..
ഓര്മകള് അസ്തമിക്കുമ്പോഴും
കണ്ണുനീര് നീരുറവയാകുമ്പോഴും
ഹൃദയം പൊള്ളയാകുമ്പോഴും
മനസ്സ് വീഞ്ഞാകുമ്പോഴും
നിന്നെ ഞാന് ഓര്ത്തിരുന്നൂ...
ഇന്ന്, നിന്നില്
ഓര്മ ഉദിക്കുമ്പോഴും
കണ്ണുകള് വിസ്മയമുള്ളതാകുമ്പോഴും
ഹൃദയം കലവറയാകുമ്പോഴും
മനസ്സ് യാഥാര്ഥ്യമാകുമ്പോഴും
സ്നേഹം ദാഹമാകുമ്പോഴും
ഞാന് നിശ്ചലയായിരുന്നു.
ജുമൈല പി.പി കൊടിഞ്ഞി