എന്നിട്ടും...
റഹീമ ബാനു കെ.എം
നോവുമാറാതെ എത്ര നാള്?
പത്തു മാസം കാണും വരെ.
നിനക്കായ് മാത്രം എത്ര രാവുകള്,
കണ്ണുനീരിനപ്പുറമനൊരു ചിരിയും!
അമ്പിളിമാമന്റെ കെഞ്ചലും പോലും
ആകാശമറിയാതെ നിനക്കു നല്കി.
കുയില് കുഞ്ഞിന്റെ മധുരഗാനം പോലും
അമ്മയറിയാതെ നിനക്കു നല്കി.
മാറിലെ ചൂടു കലര്ന്ന -ആ-പറയാനറിയാത്ത
നിധിപോലും നിനക്കു നല്കി.
വാല്സല്യം ഒഴുക്കുന്ന വാക്കുകള് നല്കുമ്പോള്,
അറിയാതെ തിരിക്കെ പ്രതീക്ഷിച്ചുപോയി.
അമ്മിഞ്ഞപ്പാലിന്റെ മാധുര്യം,
ഞാനറിഞ്ഞു- ആ -സ്നേഹചുംബനത്തില്.
നിനക്കായ് മാത്രമെത്ര രാവുകള്?
എന്നിട്ടും, നീ എന്നെ
വാക്കുകള്ക്കപ്പുറം സ്നേഹനിധിയായ-
ഗര്ഭപാത്രം കറുത്ത പുഴയായി പുറത്തോട്ടൊഴുക്കി.
നാഥനായ ഹൃദയം പോലും
രക്തമില്ലാതെ വിണ്ടുകീറി.
എന്നിട്ടും,
നിന്നെ പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു.
ഇനിയും മാറിലെ ചൂടു പകരാന്
ഇനിയും നിനക്കായ് കാത്തിരിക്കുന്നു മകനെ,
ഗര്ഭപാത്രത്തിന്റെ രക്തക്കറ മായ്ക്കാന്.
എല്ലാം ശുഭം! എന്നു കരുതുമ്പോള്
യവനികക്കു പിറകില് കരയുന്നു ഗര്ഭപാത്രം!
റഹീമ ബാനു കെ.എം
(പ്ളസ്ടു സയന്സ്, ഇസ്ലാമിയാ കോളേജ് വണ്ടൂര്)0